မတူတာေတြ႕ေပမည့္
မတန္တာကိုေမ့ေနလို႕
အတူေနဖို႕ၾကိဳးစား
ရိုးသားဖို႕လည္းမတတ္နိဳင္
ၾကိဳးစားလို႕လည္းမရပ္နိဳင္
တက္မနိဳင္ေတာ့ေလွဦးကရမ္း
ဟိုကမ္းကိုသြားရမွာလား
သည္ကမ္းမွာနားရမွာလား
မထြားလွတဲ.ေလွေပၚမွိဳင္
ကိုယ္ေဖါ့ထိုင္တစ္ေယာက္စာျဖစ္သမို႕
ေမာင့္မွာခ်စ္လို႕လည္းမေခၚတင္
ေခၚခ်င္ေတာ့လည္းစိတ္ကမရဲ
အတိတ္ကမြဲေတာ့သဒၵါလန္
ကဗ်ာမဆန္တာေမာင့္ဘ၀
ေၾကာင့္ၾကရတဲ့ဘ၀ကိုထူ
ဓနလိုသူပညာဘက္မွာေ၀း
သက္လွ်ာေလးအတြက္စံုမက္စရာ
မလံုရွက္စရာမျဖစ္ရေသးခင္
ခ်စ္ႏွမခင္ကိုတမ္းတလွ်က္
မွန္းဆရက္နဲ႕ေ၀း။ ။
တတိုင္းေမႊး။ ။
0 comments:
Post a Comment